Για πάρε μάνα χαρτί και πένα
και με το δάκρυ το πιο πικρό
γράψε στον πόνο κλάψε για μένα
ν’ αλλάξει δρόμο λίγο καιρό

Μάνα ο πόνος παντού γυρνάει
και με φαρμάκι μεθοκοπά
βαρειά βαδίζει βαρειά μιλάει
βαρειά σηκώνει βαρειά χτυπά

Κι όταν τελειώσει αυτό το γράμμα
που το σφραγίζει μοίρα κακιά
στα μάτια ο πόνος θα `χει το κλάμα
και στην καρδιά του μια χαρακιά