Είν’ η ζωή που μας δένει
Είν’ η αγάπη που μένει
Μέσα στις φλέβες σαν αίμα
Κυλάει κυλάει

Είναι τα λόγια που φεύγουν
Μα τα σημάδια τους μένουν
Σα ρωγμή στη ψυχή μου
Και σπάει και σπάει

Είναι τόσα κι άλλα τόσα
Που μπερδεύουν το μυαλό
Που τυφλώνουν την ψυχή μου
Και δε βλέπει ουρανό

Είναι τόσα κι άλλα τόσα
Που μπερδεύουν το μυαλό
Που μαγεύουν το κορμί
Και σαν φίδια τόσα χάδια με τυλίγουνε

Είναι η ανάγκη που καίει
Κι είναι η χαρά που με κλέβει
Σ’ ένα όνειρο πάντα
Γυρνάει γυρνάει

Είναι τα χρόνια που φεύγουν
Μα τα σημάδια τους μένουν
Μαχαιριές στο κορμί μου
Και σπάει και σπάει