Κλαίω και πονώ για σένα σαν δε σ’ ανταμώνω
κατ’ απ’ τα παράθυρά σου κάθε βράδυ λιώνω

Ξημερώνομαι βραδιάζω μες τη γειτονιά σου
τραγουδώντας τον καημό μου για την απονιά σου

Άδικα μη θες φαρμάκια για να με ποτίζεις
έλα πια μη με παιδεύεις μη με βασανίζεις