Μια γκόμενα ταλαιπωρεί δυο στίχους του Ελύτη
πάλι σ’ αυτό το σπίτι μόνος θα κοιμηθώ
είναι απ’ αυτές που βάζουνε
μαύρη σκιά στο μάτι
κι έχουν να πούνε κάτι
το εντυπωσιακό
κι όσο κυλάει η γλώσσα τους, τόσο σου σβήνει ο πόθος
αχ θέε μου αν ήταν τρόπος να εξαφανιστώ

Να κοιμηθώ, να κοιμηθώ μονάχος
και να ονειρευτώ την ποίηση με άλλο μάτι
κι όχι ως πιπέρι κι ως αλάτι
σ’ έναν έρωτα μισό

Μια γκόμενα ταλαιπωρεί δυο στίχους του Σεφέρη
και δίχως να τον ξέρει του κάνει κριτική
είναι απ’ αυτές που σου μιλούν βραχνά
μετά τις δύο
και πηγανε κι Ωδείο
για να `χουν άποψη
κι όλο ρωτάς τον δύστηχο ευατό σου, "πες μου κάτι"
για ένα σαχλό κρεβάτι τι άλλο θα υποστείς;

Να κοιμηθώ, να κοιμηθώ θέλω μονάχος
και να ονειρευτώ την ποίηση με άλλο μάτι
κι όχι ως πιπέρι κι ως αλάτι
σ’ έναν έρωτα μισό

Πεθύμησα να πω ένα όμορφο τραγούδι
σαν δάκρυ και σαν χνούδι να είναι απαλό
λοιπόν θα πω,
για τη κοπέλα που είναι ποίηση αφ'εαυτού της
στην ησυχία τ’ ουρανού της
θα αποκοιμηθώ...