Της ζωής μου η αλήθεια
σαν ημέρα χάραξε
κι η ψυχή μου στον αγέρα
πέταξε και σπάραξε

Μια παρέα έχω πάντα
που κυλά στο αίμα μου
κι η ψυχή μου να σηκώνει
πιο ψηλά το βλέμμα μου

Μες σε κήπους και λουλούδια
φαίνομαι και χάνομαι
Στης ανάσας μου τον ήχο
σαν πουλάκι πιάνομαι

Ένας άγιος σε μια εικόνα
με κοιτά κατάματα
Αχ, μη μ’ αφήσει μες στη νύχτα
και με πιάσουν κλάματα...

Οι ελπίδες, τα όνειρα μου
δώσανε και πήρανε
κι όλοι αυτοί που μ’ αγαπάνε
πιο πολλά μου γείρανε

Μες σε κήπους και λουλούδια
φαίνομαι και χάνομαι
Στης ανάσας μου τον ήχο
σαν πουλάκι πιάνομαι

Ένας άγιος σε μια εικόνα
με κοιτά κατάματα
Αχ, μη μ’ αφήσει μες στη νύχτα
και με πιάσουν κλάματα...

Μια παρέα έχω πάντα
που κυλά στο αίμα μου
κι η ψυχή μου να σηκώνει
πιο ψηλά το βλέμμα μου