Για το χαμένο Έρωτα,
σ’ ένα λευκό σεντόνι
θα σου τυλίξω δάκρυα,
όρκους και στεναγμούς·
κι όταν το κρύο μάτια μου
το σώμα σου παγώνει,
θα σε ζεσταίνει μια αγκαλιά
από τους ουρανούς.

Κι όταν τ’ αστέρια σε κοιτούν,
όνειρα θα σου στέλνω
για να φιλώ τους πόθους σου
κι όλες σου τις χαρές!
Κι αν σου ’χω δώσει μια ζωή
αιώνια θα σου παίρνω
όλα τα δώρα που άφησες
στο αύριο, απ’ το ’χθες.

Για το χαμένο Έρωτα,
τραγούδι θα σου γράψω
να το ακούς τις Κυριακές
που θα ’χει συννεφιά·
σαν Προσευχή, αγάπη μου
απάνω σου θα στάξω,
όλες τις νότες π’αγαπώ
και δυο γλυκά φιλιά.