Ξυπνώ,
και πίνω τον καφέ μου
τον ίδιο όπως χθές,
δεν έμαθα ποτέ μου
που πήγαν οι στιγμές,
γιατί εγώ κι εσύ,
λεπτό δεν ήμασταν μαζί

Με στοιχειώνει η αγάπη

Γελάς που έχασα το τραίνο
το σκάω απ’ τη δουλειά,
μα εγώ σε περιμένω,
με δώρα και φιλιά
γιατί εγώ κι εσύ
λεπτό δεν ήμασταν μαζί

Με στοιχειώνει η αγάπη
πάθος και ψυχή
μου ξεστρώνει το κρεβάτι
ανάσα και πληγή
Με κλειδώνει στο παλάτι
θύμα και αφορμή
με στοιχειώνει η αγάπη
που δεν είμαστε μαζί

Με στοιχειώνει η αγάπη