Το `χα κρυφό ίσαμε τώρα
και δεν το μάντεψες κι εσύ ποτέ σου
όμως θαρρώ πως ήρθ’ η ώρα
τώρα που σ’ άφησαν οι άλλοι έρωτές σου

Να `ρθω δειλά να γονατίσω
να μου επιτρέψεις μια στιγμή να ζήσω
να `ρθω και να σου ψιθυρίσω
γλυκά στ’ αυτί την πίκρα μου αυτή

Θα στο πω το μυστικό μου
και τον πόθο τον κρυφό μου
τις ελπίδες που εζήσαμε
και χάθηκαν και σβήσανε

Θα στο πω το μυστικό μου
κάθε όνειρο γλυκό μου
κι όταν θα με νιώσεις
ίσως μετανιώσεις
και ίσως πια με λυπηθείς

Να `μαι μπροστά σου και δακρύζω
πόσες φορές έχω για σε δακρύσει
κι ίσως στ’ αλήθεια να ελπίζω
το μυστικό μου λίγο να σε συγκινήσει

Έτσι απόφαση το παίρνω
στα γόνατά σου με λατρεία γέρνω
και την αγάπη μου σου φέρνω
και καρτερώ λιγάκι να χαρώ