Ποιος είναι ο καραγκιόζης που κοιτάει κι αναστενάζει
Ποιος είναι ο καράφλας που κερνάει τα ποτά
Ποιος είναι ο φουσκωτός εκεί που στέλνει τα σφηνάκια
Και σε κοιτάει σαν να σε ξέρει απ’ την καλή κι ανάποδα

Τι τα ‘θελα ο άνθρωπος και έμπλεξα μαζί σου
Κι έγινα κολλητός εγώ μ’ ολόκληρη την πόλη
Μα που σε ξέρουν όλοι αυτοί γιατί σε ξέρουν όλοι
Μια οικογένεια γίναμε εγώ κι άλλοι διακόσιοι
Μια οικογένεια όλοι μαζί, μια οικογένεια όλοι

We are family…

Γαμώ την ατυχία μου που πήγα και σε βρήκα
Δε μου ‘φτανε ένα πήδημα ήθελα και δεσμό
Μωρέ καλά μου τα ‘λεγε η φίλη σου η Βίκυ
Πως ήσουνα λαμόγιο απ’ το δημοτικό

Ο ένας είναι κολλητός ενός παλιού γνωστού σου
Τον άλλονε τον έχει η κολλητή σου κολλητό
Ο άλλος είναι ένα παιδί που έκανε ένα πάρτυ
Τον Αύγουστο που είχες πάει Μύκονο

We are family…