Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
όμως τ’ αγκάθια τους ματώνουν
τη φτωχή μου την καρδιά.
Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
κι εγώ μονάχη περιμένω
στο παράθυρο μπροστά.

Παρασκευή μεσάνυχτα,
παράθυρα ορθάνοιχτα·
εγώ κι ο πόνος μου
είμαστε ένα.
Παρασκευή μεσάνυχτα,
παράθυρα ορθάνοιχτα·
εγώ κι ο πόνος μου
θέλουμ’ εσένα.

Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μου ματώνουν την καρδιά·
ποτισμένα είναι με δάκρυα
που στερέψανε κι αυτά.
Δυο τριαντάφυλλα στο βάζο
μαράθηκαν κι αυτά·
κι εγώ παρέα με τον πόνο
στο παράθυρο μπροστά.