Ξάφνου μια αλλιώτικη μέρα
ήρθε σαν ξέγνοιαστος μάγος,
σαν τσαρλατάνος
μ’ ένα καπέλο από φτερά
Μαύρες σκιές ο ουρανός
κι αυτός να στέκει σαν μοναχός
που `χει ξεχάσει προσευχές,
των τραγουδιών του τις γραφές

Μέσα στα μάτια του γαλάζιο φως,
μέσα στα χέρια του μικρός Θεός
Αυτά τα μάτια δεν τα ξεχνάς
Δεν πονάς, δε θα πονάς
Ονειροφύλακας να μην ξυπνάς

Σκούρα τα σύννεφα πέρα,
φωτίζει ωχρά η αντηλιά
Βλέπεις δακρύζει η γη ξανά,
ηλεκτρικές ρωγμές παντού
Ο Μάγος ήρθε απ’ αλλού,
αλήθεια η ίδια του η ζωή
Ο μάγος θα σ’ ακολουθεί
στης λησμονιάς σου τη βροχή,
σ’ ολόκληρή σου τη ζωή

Μέσα στα μάτια του γαλάζιο φως,
μέσα στα χέρια του μικρός Θεός
Αυτά τα μάτια δεν τα ξεχνάς
Δεν πονάς, δε θα πονάς
Ονειροφύλακας να μην ξυπνάς