Μια κόρη Τζουμερκιώτισσα,
με κεντητό μαντήλι
με κεντητό μαντήλι.

Στα σταυροδρόμια θέριζε,
όλο το μεσημέρι
όλο το μεσημέρι.

Κι εγώ που περνοδιάβαινα,
στο γρίβα καβαλάρης
στο γρίβα καβαλάρης.

Κοντοκρατώ τον γρίβα,
και την καλημερίζω
και την καλημερίζω.

Καλή σου μέρα κόρη μου,
καλώς τον, τον λεβέντη
καλώς τον, τον λεβέντη.

Κόρη μου η ομορφάδα σου,
μου καίει την καρδιά μου
μου καίει την καρδιά μου.

Λεβέντη το μουστάκι σου,
μου καίει και την δικιά μου
μου καίει και την δικιά μου.

Συρε να δέσεις τ’ άλογο,
κι έλα να φιληθούμε
κι έλα να φιληθούμε.