Ένα συναίσθημα αργό, καθώς τελειώνει
κάτι που άρχισε δεν ξέρω πόσα χρόνια
κι είναι πολύ νωρίς ακόμη νύχτες με τρυζόνια
θα `ρθουν πολλές, και πάντα η μνήμη θ’ αλλοιώνει.

Είναι πολύ νωρίς,
είναι νωρίς ακόμη.

Κλείνω στο χέρι μου μια παιδική παλάμη,
και απαλά μέσα στον ύπνο της ψυχής
με νανουρίζει χαμηλόφωνο ποτάμι.

Είναι πολύ νωρίς,
είναι νωρίς ακόμη
μ’ ένα συναίσθημα αργό καθώς βραδιάζει.