Στο παλιό το στέκι στο γνωστό το μέρος
κάθε που νυχτώνει έρχεται ένας γέρος.
Κάθεται παρέκει σαν υπομονή
κι όλο περιμένει κάποιον να φανεί.

Και περνούν οι ώρες μα κανείς δε φτάνει
να του πει δυο λόγια για να τον ζεστάνει
κι ο γεράκος φεύγει με το πρώτο φως
όλο πιο θλιμμένος, πιο βαριά σκυφτός.

Στο παλιό το στέκι στο γνωστό το μέρος
πέθανε απόψε ο φτωχός ο γέρος
κι ίσως να στο πούνε άμα `ρθεις εδώ.
"Πέθανα χαρά μου δίχως να σε δω".