Θα βρω έναν τόπο έρημο
να στήσω μια καλύβα
σαν τον εξόριστο να ζω
γιατί τον κόσμο τον κακό
τον γνώρισα τον είδα.

Μαύρες ψυχές, μαύρες καρδιές
ψέμα κι υποκρισία
πέρα για πέρα άδικο
αυτή είναι η κονωνία.

Παλιόκοσμε μ’ αδίκησες
μ’έχεις βαριά πληγώσει
το μίσος κι η κακία σου
και η αχαριστία σου
μ’'εχουνε χαντακώσει.

Μαύρες ψυχές.....

Θα στήσω την καλύβα μου
σ’ αγριεμένους τόπους
ίσως και βρω μες στα θεριά
λίγη συμπόνια και καρδιά
που λείπει απ’ τους ανθρώπους.

Μαύρες ψυχές...