Καρφώνω λέξεις στο χαρτί κι απ’ το χαρτί γλιστράνε,
το νόημα που ‘χει πια χαθεί να ψάξω μου ζητάνε.
Σαν ένα φιλμ που πήρε φως όλα τα περασμένα,
κι εγώ ζητώ στα σκοτεινά του κόσμου τα κρυμμένα.

Από πού έρχεσαι που πας, ποιο είναι τ’ όνομά σου;
Μαργαριτάρι που ‘χασες τα λαμπυρίσματά σου.
Κάνε μου απόψε συντροφιά στο παγερό δρομάκι,
θα κάψω όλα τα χαρτιά να ζεσταθείς λιγάκι.

Καρφώνω λέξεις στο χαρτί νυχτώνω και χαράζω,
άλλου με πάει η ζωή κι αλλού κρυφοκοιτάζω.
Εικόνες, ήχους κι ευωδιές στα ξέφωτα μαζεύω,
παλεύω με τα ήμερα με τ’ άγρια ημερεύω.