Ξημερώνει κι έχεις γίνει σιωπή
Στο μυαλό μου μοναχά η στιγμή
Που η νύχτα ήτανε εγώ κι εσύ
Τώρα τα όνειρά σου γίναν’ πουλιά
Που πετάξανε σε άλλη αγκαλιά
Η αγάπη έγινε άδειο νησί

Άνεμος
Φυσάει άνεμος
Σκορπάει αγάπες
Στα σύννεφα χιλιάδες τα γιατί
Άνεμος
Φυσάει άνεμος
Πονάει όσους αγάπησαν
Και ‘μειναν μοναχοί

Ξημερώνει κι έχεις γίνει φωτιά
Που με καίει αυτή την άδεια βραδιά
Και δάκρυ γίνεται κάθε λεπτό
Τώρα τα φιλιά σου ‘γιναν πληγές
Που με κράτησαν θαμμένη στο χθες
Μόνο για μια στιγμή να ‘σουν εδώ