Ρίξε στάχτη στα μάτια μου,
το χάπι χρύσωσε μου.
Κάτι σαν μύθο ή κιβωτό,
μια αυταπάτη για να ζω
απόψε χάρισε μου.

Κι εσύ, που τίποτα δεν πήρα,
απ’ την ακίνητή σου μοίρα,
γίνε μια χίμαιρα.
Να’ χει η ζωή μου η φευγάτη,
κι αυτή να κυνηγάει κάτι,
τ’ απομεσήμερα.

Ρίξε στάχτη στα μάτια μου,
το χάπι χρύσωσε μου.
Τέτοια ατέλειωτη βροχή,
τέτοια παράξενη σιωπή
δε γνώρισα ποτέ μου.

Κι εσύ, που τίποτα δεν πήρα,
απ’ την ακίνητη σου μοίρα,
γίνε μια χίμαιρα.
Να’ χει η ζωή μου η φευγάτη,
κι αυτή να κυνηγάει κάτι,
τ’ απομεσήμερα.