Μες στα "Βλάχικα Κονάκια"
δεν βελάζουνε τ’ αρνάκια,
κάθονται σαν μαραμένα
μόνα παραπονεμένα.

Τη φλογέρα δεν ακούνε
και τον Μήτρο τους ζητούνε,
το καλό το παλληκάρι
της Βλαχιάς μας το καμάρι.

Δεν ακούνε τη φλογέρα
όπως πάντα από πέρα,
πάει ο Μήτρος για τα ξένα
για δυο μάτια ζηλεμένα.

Γύρνα Μήτρο σε ζητούνε
τα αρνάκια να σε ειδούνε,
γύρνα πάλι εδώ πέρα
ξαναπάρε τη φλογέρα.