Πώς με διώχνεις, πώς με διώχνεις
Τα μεσάνυχτα
Δε θα ζήσω μέχρι το πρωί
Κι αν τα μάτια μου καλέ μου
Είναι ορθάνοιχτα
Έχει κλείσει πια γιά μένα η ζωή.

Φεύγω λοιπόν χωρίς να κλάψω
Και να υπάρχω πια θα πάψω
Να ζήσω ύστερα απ’ το αντίο
Το αποκλείω, το αποκλείω.

Πώς με διώχνεις, πώς με διώχνεις
Τα μεσάνυχτα
Έχει κλείσει πια γιά μένα η ζωή.

Πώς με διώχνεις, πώς με διώχνεις
Μες στα βάσανα
Που δεν έχουν ούτε αριθμό
Ήσουν ένα παραθύρι και ανάσανα
Κι έχεις γίνει η θηλιά μου στο λαιμό.

Φεύγω λοιπόν χωρίς να κλάψω
Και να υπάρχω πια θα πάψω
Να ζήσω ύστερα απ’ το αντίο
Το αποκλείω, το αποκλείω.

Πώς με διώχνεις, πώς με διώχνεις
Τα μεσάνυχτα
Έχει κλείσει πια γιά μένα η ζωή.