Όσες αγάπες κι αν σου πάρουν την καρδιά
ένα τραγούδι θα σου λέω κάθε βραδιά,
εγώ σε είχα αγκαλιά εγώ σου χάριζα φιλιά,
δεν είναι ψέμα.

Εγώ σου πέρασα τη φλόγα στο κορμί,
εγώ σε φώναζα ουρανό και γιασεμί.
Εγώ σου χάριζα στιγμές να τις θυμάσαι και να λες
δεν ήταν ψέμα.

Τώρα θ’ ακούς για μένα,
θα λιώνεις μόνη μ’ αναστεναγμό,
θα ομολογείς πως φταις
γι αυτόν τον χωρισμό απελπισμένα.

Τώρα θ’ ακούς για μένα,
θα λιώνεις μόνη μ’ αναστεναγμό,
θα `ναι τα μάτια σου με δάκρυα
για καιρό πλημμυρισμένα.

Όσες αγάπες κι αν σου πάρουν την καρδιά
μετανιωμένη θα γυρίσεις μια βραδιά,
γιατί σ’ αγάπησα πολύ, γιατί σε πίστεψα τρελή,
δεν ήταν ψέμα.