Όταν στον ουρανό τ’ άστρο το πρωινό
βλέπω να τρεμοσβήνει, θυμάμαι εκείνη π’ αγαπώ
όταν βλέπω μακριά, καράβια στο Νοτιά
πάλι θυμάμαι εσένα, που `πες θλιμμένα έχε γεια

Μέσ’ στη ζωή με στάθηκες για μια στιγμή και χάθηκες
κι απλώθηκε στο νου μου η συννεφιά
γεράκι ο πόνος π’ άραξε, το στήθος μου και χάραξε
καημούς στην πονεμένη μου καρδιά

Όταν στον ουρανό τ’ άστρο το πρωινό
βλέπω να τρεμοσβήνει, θυμάμαι εκείνη π’ αγαπώ

Μέσ’ στη ζωή με στάθηκες για μια στιγμή και χάθηκες
κι απλώθηκε στο νου μου η συννεφιά
γεράκι ο πόνος π’ άραξε, το στήθος μου και χάραξε
καημούς στην πονεμένη μου καρδιά

Όταν στον ουρανό τ’ άστρο το πρωινό
βλέπω να τρεμοσβήνει, θυμάμαι εκείνη π’ αγαπώ