Ήταν καλοκαίρι που μου’πες το αντίο
ήταν καλοκαίρι που μ’έκοψες στα δύο
πες μου όμως ποιο χέρι τώρα θα κρατάω
που ο καιρός περνάει και σ’αναζητάω

Φθινοπώριασε και τα φύλλα από τα δέντρα πάλι πέφτουνε
και τα δάκρυα απ’τα μάτια μου που τρέχουνε
μοιάζουν μ’άσπρα περιστέρια που πετάνε
που τα έχω στείλει εγώ εκεί να’ρθουν συντροφιά να σου κρατάνε

Μόνη μου κρυώνω κι απόψε σε ζητάω
οι νύχτες δεν περνάνε μου λείπεις και πονάω
νιώθω ότι θα μελαγχολήσω
τις αναμνήσεις πες μου τώρα πώς να σβήσω

Φθινοπώριασε και τα φύλλα από τα δέντρα πάλι πέφτουνε
και τα δάκρυα απ’τα μάτια μου που τρέχουνε
μοιάζουν μ’άσπρα περιστέρια που πετάνε
που τα έχω στείλει εγώ εκεί να’ρθουν συντροφιά να σου κρατάνε