Κάποια μέρα θα `ρθεις τρυφερά να μου πεις
"σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ πρέπει πια να στο πω".
Θα ξεχάσεις το χθες κι απ’ αγάπη θα κλαις
σε μια νότα χαράς θα σ’ ακούσω να λες.

"Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ,
σ’ αγαπώ γιατί το αξίζεις
τίποτ’ άλλο δεν ξέρω να πω
κι αν κι εσύ την καρδιά σου
μου δώσεις, τίποτ’ άλλο πια δεν ζητώ".

Κι αν σε έχω κάνει να κλάψεις
μη με κάνεις να κλάψω κι εγώ
στην καρδιά μου τον πόνο
μη δώσεις κι ας στον έχω δώσει εγώ.

Τώρα ξέρω γελάς με το βλέμμα ρωτάς,
είμ’ εγώ να ζητώ μια σταγόνα χαράς;
Μα η μέρα θα `ρθει και μοναχός θα πεις.

"Σ’ αγαπώ, σ’ αγαπώ,
σ’ αγαπώ γιατί το αξίζεις
τίποτ’ άλλο δεν ξέρω να πω
κι αν κι εσύ την καρδιά σου
μου δώσεις, τίποτ’ άλλο πια δεν ζητώ".

Κι αν σε έχω κάνει να κλάψεις
μη με κάνεις να κλάψω κι εγώ
στην καρδιά μου τον πόνο
μη δώσεις κι ας στον έχω δώσει εγώ.

Και η μέρα θα `ρθει
όταν πια θα `χεις δει
πως κι εγώ σ’ αγαπώ,
μόνο εσένα αγαπώ.