Στην παγωνιά μου είσαι παλτό σχισμένο
στη μοναξιά μου κερί σβησμένο
ήσουν ο άγγελός μου
μα ξαφνικά έγινες καημός μου.

Ανάθεμά σε που δε με λογαριάζεις
ανάθεμά σε που τα φιλιά μοιράζεις
ανάθεμά σε που τη ζωή μου αλλάζεις
μυστικά μου κρατάς και φωτιές μου βάζεις.

Ανάθεμά σε που δε με λογαριάζεις
ανάθεμά σε που τα φιλιά μοιράζεις
ανάθεμά σε που τη ζωή μου αλλάζεις
είσαι ψυχρή και με τρομάζεις.

Κλαίω και βρίζω δε σε αναγνωρίζω.
στους δρόμους μόνος μου τριγυρίζω
ήσουν αναπνοή μου μα ξαφνικά
πήρες την ζωή μου.