Αλησμονώ και χαίρομαι
θυμούμαι και λυπούμαι
που πέρασαν τα νιάτα μου,
τούτο παραπονούμαι.

Δίπλα το `βαλες Ελένη,
το μαχαίρι και δε βγαίνει.

Ανάθεμα τη τη στιγμή
ανάθεμα την ώρα
που σε είδανε τα μάτια μου
και τι θα γίνω τώρα.

Τα ματάκια σου τα μαύρα
μ’ άναψαν φωτιά και λαύρα.

Άρχισε γλώσσα μ’ άρχισε
δυο λόγια να μιλήσεις,
την πικραμένη μου καρδιά
λίγο να τη δροσίσεις.

Δίπλα το `βαλες κυρά μου,
το μαχαίρι στην καρδιά μου.

Όπου μ’ ακούσ’ που τραγουδώ
θαρρεί τραγούδια λέγω,
γω λέγω τα παράπονα μ’
και κάθομαι και κλαίγω.

Έλα να σε ιδώ να γιάνω,
να μην πέσω και πεθάνω.