ΑΦΗΓΗΣΗ ΚΩΣΤΑ ΚΑΖΑΚΟΥ
Οι άνθρωποι της θάλασσας ήθελαν τη μουσική, για να γλιστράει άφοβα το σκάφος τους.
Βοηθοί τους ήταν όλα τα κρόταλα, όλοι της κωπηλασίας οι ρυθμοί.

Ωκεανού καλέω νύμφην, γλαυκώπιδα Τηθύν
κυανόπεπλον άνασσαν, εύτροχα κυμαίνουσαν,
αύραις ηδηπνόοισι πατασσομένην περί γαίαν.
Υγροκέλευθε, υγροκέλευθε ναυσίν αγαλλομένη,
κλύθι μου, ω πολύσεμνε,
μήτηρ μεν Κύπριδος, μήτηρ νεφέων ερεβεννών,
κλύθι μου, ω πολύσεμνε,
και πάσης πηγής νυμφών νασμοίσι βρυούσης,
κλύθι μου, ω πολύσεμνε.