Στο σπιτάκι μου, σαν μπαίνω
κι αντικρίζω τα ορφανά,
νιώθω τριγύρω μου βαρύ σκοτάδι
κι ένα δάκρυ αργοκυλά,
νιώθω τριγύρω μου βαρύ σκοτάδι
κι ένα δάκρυ αργοκυλά, κάθε βραδιά.

Αν δεν ήθελες εμένα
τί σου φταίγαν τα παιδιά,
πως δεν τα πόνεσες, κακούργα μάνα,
σε ζητούν κάθε βραδιά,
πως δεν τα πόνεσες, κακούργα μάνα,
σε ζητούν κάθε βραδιά, κάθε βραδιά.

Τ’ όνειρό μου γκρεμισμένο
και το τζάκι μου σβηστό,
να ξανάρθεις περιμένω
στο κατώφλι το κλειστό,
να ξανάρθεις περιμένω
στο κατώφλι το κλειστό, κάθε βραδιά.