Όταν αρχί αρχίζει αμανές
και ξεψυχούν και ξεψυχούν οι γειτονιές,
μ’ ένα μαράζι μου μιλάς
και κλαις και με παρακαλάς.
Όταν αρχί αρχίζει αμανές
και ξεψυχούν και ξεψυχούν οι γειτονιές.

Όταν αρχί αρχίζει αμανές
και ξενυχτά και ξενυχτά ο καφενές,
μη μου παιδεύεις το μυαλό
και ντρέπομαι να σου μιλώ.
Όταν αρχί αρχίζει αμανές
και ξενυχτά και ξενυχτά ο καφενές.

Όταν αρχί αρχίζει αμανές
κι’ αναστενά κι αναστενάζουν γειτονιές,
ο κόσμος γίνεται μικρός
και μεγαλώνει ο καημός.
Όταν αρχί αρχίζει αμανές
κι’ αναστενά κι αναστενάζουν γειτονιές.