Γνάντια στα βλαχοχωριά, αχ μανούλα, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ,
βλάχα με χρυσά φλουριά, μάναμ’ , μάναμ’ , μανούλαμ’ βάϊ.

Άρμεγε τα πρόβατα, αχ μανούλαμ’ , βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ,
με τα στήθια τα βαριά, μάναμ’ , μάναμ’ , μανούλαμ’ βάϊ.

Τσελιγκόπουλο περνά, αχ μανούλα, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ
και της λέει σιγανά, μάναμ’ , μάναμ’ , μανούλαμ’ βάϊ.

Βλάχα μου τα στήθια σου, αχ μανούλαμ’ , βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ
δρώσανε γιατ’ είν’ τρανά, μάναμ’ , μάναμ’ , μανούλαμ’ βάϊ.

Χαμογέλασε γλυκά, αχ μανούλα, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ
και του λέει, κουράστηκα, μάναμ’ , μάναμ’ , μανούλαμ’ βάϊ.

Έλα άρμεξε κι εσύ, αχ μανούλαμ’ , βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ, βάϊ,
να ξεδρώσω, τσέλιγκα, μάναμ’ , μάναμ’ μανούλαμ’ βάϊ.