Τ’ αγιάζι μου τρυπάει τα μάτια
θά `ναι δε θά `ναι τέσσερις το πρωί
καρφώνουν οι φονιάδες την αυγή.
Μα ποιος μιλάει για δάκρυα;
Ο Λόγος ο στερνός θά `ναι πουλί νεκρό στο χώμα
θά `ναι η φωνή μας τρένο που έχει φύγει
τις ώρες που ξυπνούν οι τραυματίες δίχως μάτια
κι είναι τα όπλα πιο τυφλά στα χαρακώματα.
Να ξέρεις. Να ξέρεις. Να ξέρεις.
«Εγώ οδηγώ μεσ’ στη θλιμμένη χώρα».
Ένα από τα τέσσερα ποιήματα του κύκλου τραγουδιών ''Αρκαδία ΙΙ''.
Μελοποιήθηκαν από τον Μίκη κατά τη διάρκεια της εξορίας του ,απο την χούντα ,στη Ζάτουνα Αρκαδίας από τον Αύγουστο του 1968, μαζί με τη σύζυγό του Μυρτώ και τα παιδία τους Γιώργο και Μαργαρίτα ,μέχρι τον Οκτώβριο του 1969.
Χορός / Ρυθμός / Είδος : Μπαλάντα.
1973 = Μίκης Θεοδωράκης (+ πιάνο) , -------------- Αλμπουμ ''Mikis Theodorakis – New Songs'' στην Αμερικάνικη Paredon
(P - 1021) (1974) , & συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης – Τα μεγάλα τραγούδια'' (2010) , & συλλογη ''Μίκης Θεοδωράκης – Ένας Όμηρος / Αρκαδία ΙΙ Και ΙΙΙ / Ερημιά'' (2010)
