Σαν φεγγαράκι ξεχασμένο
Στου ουρανού ψηλά τα βάθη
Στάθηκα απόψε να φωτίσω
Το πελαγίσιο σου κρεβάτι

Εδώ ψηλά σε πιάνει τρόμος
αλλά με σένα δε γελιέμαι
Λύνω τη ζωνη ασφαλείας
Μες τον αφρό σου να κυλιέμαι

Άσε με να σε φωτίζω
Κι αν ζαλιστείς σ’ αποκοιμίζω

Είναι ο καιρός που δε μας θέλει
Είναι το κύμα που αγριεύει
Εμείς το ξέρουμε μωρό μου
Η αγάπη πάντοτε παιδεύει

Μακρύ θα είναι το ταξίδι
Αλλά με μένα μη φοβάσαι
Θα σε φιλώ, θα σ’ αγκαλιάζω
Όταν ξυπνάς κι όταν κοιμάσαι

Άσε με να σε πηγαίνω
Κι αν κουραστείς σε περιμένω...