Δυο τρία φώτα ντροπαλά
Φτιάχνουν διάθεση αλλά
Εγώ απόψε θέλω κάτι που δεν έχω
Είναι οι σκέψεις παρελθόν
Μόνο οι στιγμές είναι παρόν
Κι όμως νομίζω ούτε αυτό πώς το αντέχω

Βάζω παπούτσια στο κενό
Βγαίνω από τούτο το στενό
Και μόλις άρχισε ο χρόνος να μετράει
Και η ζωή σ’ ένα κλουβί
Θα το ανοίξω κι όπου βγει
Τώρα η καρδιά μου νέο κύκλο ξεκινάει

Τη νύχτα γίνονται τα θαύματα
Συμβαίνει και στα παραμύθια
Φεγγάρια όνειρα και πράγματα
Μας δείχνουν μια κρυφή αλήθεια
Τη νύχτα γίνονται τα θαύματα
Συμβαίνει και σ’ αυτή τη πόλη
Ξεχνάμε εύκολα τα τραύματα
Και στο παιχνίδι μπαίνουμ’ όλοι

Ντύθηκε ο κόσμος στ’ ασημιά
Κι έτσι δεν έμεινε καμιά
Απ’ τις αγάπες τις χρυσές που με παιδεύουν
Είναι παλιά η συνταγή
Μα πάντα κάπου οδηγεί
Αυτούς που εύκολα τα δύσκολα πιστεύουν...