Ο Γιασφάτ απ’ τη Συρία
Κι απ’ την Αίγυπτο ο Χαρμίς
Συναντιόνται χρόνια τώρα
Στο πηγάδι της γραφής

Ξεδιψούν με το νερό του
Τρών’ του Νείλου το ψωμί
Λένε το παράπονό τους
Κι από ασκί πίνουν κρασί

Κάποιοι μέσα στο πηγάδι
Θάλασσες ρίξανε δυο
Μα τ’αλάτι δεν το πιάνει
Της φιλίας το νερό

Κόψανε τη γη στη μέση
Τους χωρίσανε στα δυο
Μα τις φλέβες είχαν δέσει
Με σπαθί Δαμασκηνό