Αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σου
με έλουζε με φως, μα εγώ ήμουν σκοτεινός

αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σου
στο πέλαγο γυαλί, τη νύχτα ανατολή

και χάθηκες και χάθηκα, μαράθηκες μαράθηκα
πριν πούμε σ’ αγαπώ εμείς οι δυο
και χάθηκες και χάθηκα σαν καραβάκια χάρτινα
που πήρε η βροχή κι η ενοχή

αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σου
με άγγιζες εσύ μα με έλιωνε η ζωή

αμόνι και νερό, έτσι ήταν η αγάπη σου
σαν νύχτα μ’ άγιο φως κι εγώ αμαρτωλός