Κίτρινα φώτα την δική του βάφουν απουσία
νύχτες κομμάτια και φθηνά φιλιά μισολειωμένα
ένα φεγγάρι που ματώνει μες τη φαντασία
ψάχνει για εκείνον στου μυαλού μου τα στενά

Θα γυρίσει σου το λέω κάποια μέρα θα γυρίσει
δεν μπορεί απ το μυαλό του να με σβήσει
δεν μπορεί να με ξεχάσει τελικά
Θα γυρίσει σου το λέω κάποια μέρα θα γυρίσει
τέτοια αγάπη δεν μπορεί να χαραμίσει
στη ζωή μου θα γυρίσει ξαφνικά

Τόσα τσιγάρα συννεφιάζει πάλι το ταβάνι
νύχτα και απόψε στα ρολόγια τρέχει μοναξιά
ναι τον θυμάμαι και ένας κόμπος στο λαιμό με πιάνει
σβήνω τα φώτα και φωνάζω δυνατά