Μέρα και νύχτα περπατώ
μ’ ένα όμορφο κορίτσι.
Να τη φιλήσω ντρέπουμαι
να της το ειπώ φοβούμαι.

Που `χει δυο αδέρφια στο κλαρί
πατέρα καπετάνιο.
Να την αφήσω αφίλητη
ταχιά γελάει με μένα.

Θα πάω σε κρασόπουλο
να πιω για να μεθύσω.
Και θα περνώ στην πόρτα της
θα της το τραγουδήσω.

Κόρη μ’ αν είσαι ξύπνηγη
για κάθεσαι αφιγκράσου.
Κι αν είσαι μ’ άλλον άγουρο
με γεια σου με χαρά σου.