Θα `ρθω να σε ζωγραφίσω
στο κατώφλι σου μπροστά
κι άλλο χνάρι δε θ ’ αφήσω
μέσ’ την έρημη νυχτιά

Δυο φορές θα σ’ αγκαλιάσω
δυο φορές θ’ αναστηθώ
μεσ’ του φεγγαριού τους κλώνους
γέρνω ν’ αποκοιμηθώ

Κι αν γυρίσω κάποιο βράδυ
και δε σε `βρω πουθενά
αγκαλιάσω το φεγγάρι
στ’ ουρανού την αμμουδιά

Δυο φορές θα σ’ αγκαλιάσω
δυο φορές θ’ αναστηθώ
μεσ’ του φεγγαριού τους κλώνους
γέρνω ν’ αποκοιμηθώ