Τώρα λόγος δε μου πέφτει
Άλλος τα φιλιά σου κλέβει
Την καρδιά σου σημαδεύει και γελά.

Κ’ όσα έκανα για σένα
Είναι απόμακρα και ξένα
Άλλον μεσ’ τα χέρια σου τώρα κρατάς.

Είμαι εγώ αυτός που αγάπαγες
Που είχες στην ζωή σου
Δεν μπορεί απλά να χωρίσαμε
Τις στιγμές θυμήσου.

Είμαι εγώ αυτός που γονάτισε
Και σε παρακαλούσε
Που σου έδινε τα καλύτερα
Και στεναχωρούσες.

Μεσ’ τα μάτια κοίταξε με
Σ’ έχω ανάγκη πίστεψε με
Πέρασε καιρός μα δε σε ξέχασα

Δεν αξίζω τόσο πόνο
Την αλήθεια πεσ’ μου μόνο
Αν ποτέ μ’ αγάπησες ειλικρινά