Τι κι αν φεύγεις έτσι απλά,
τι κι αν βάζεις μια φωτιά που δε θα σβήσει,
εγώ πάντα σ’ αγαπώ κι όσο λείψεις θα `μαι εδώ,
κι ο χαμένος ο καιρός θα με μεθύσει.

Δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε
ούτε εύκολα στο παρελθόν γυρίζουνε,
δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε
βάζουν φωτιά, καιν’ τα παλιά και συνεχίζουνε.

Τι κι αν γίνεσαι καπνός
κι αν με τρώει ο πυρετός και με σκοτώνει,
εγώ πάντα σ’ αγαπώ κι αν ποτέ σε χρειαστώ,
να `χεις ίδιο αριθμό και να `σαι μόνη.

Δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε
ούτε εύκολα στο παρελθόν γυρίζουνε,
δε δακρύζουνε οι άντρες, δε δακρύζουνε
βάζουν φωτιά, καιν’ τα παλιά και συνεχίζουνε.