Ο ένας κρεμασμένος στο φεγγάρι
ο άλλος φυτεμένος μεσ’ τη γη
τα γράμματα τους χάνονται στο δρόμο
βρώμικα χόρτα φράξαν τη πηγή

Σκελετωμένα όνειρα στο βάλτο
σβησμένα αχνάρια, πύρινη βροχή
στο δείπνο περισσέψανε τα πιάτα
σκουριάζουν οι καρέκλες στην αυλή

Πόσα πουλιά να χάθηκαν απόψε
πόσα ξεχάσαν που είν’ η ανατολή
πόσα καήκαν παίζοντας στον ήλιο
πόσα ξενύχτησαν πάνω στο σκαλί

Ο ένας κρεμασμένος στο φεγγάρι
ο άλλος καρφωμένος μεσ’ τη γη
ονόματα σβησμένα από το κύμα
τρελός χορός μετά από τη σφαγή