Ξένος στη στράτα κι ορφανός
και που να ξεδιψάσω
τώρα τελειώνει ο ουρανός
και που να ξαποστάσω.

Άγιε μου ρίξε μια βροχή
στης ερημιάς τα βάθη
ρόδα ν’ ανθίσουν στην ψυχή
να γιατρευτούν τα πάθη.