Στο κελί του κάθε βράδυ
κλαίει ένα παλληκάρι
το μπουζούκι συντροφιά του
έχει για παρηγοριά του.

Τραγουδάει πάντα μόνος
τόνε παίρνει κάποιος πόνος
μιας γυναίκας ένα χάδι
τον κατήντησε ρημάδι.

Έτσι τώρα τυραννιέται
μια μπαμπέσα καταριέται
που τον έριξε ένα βράδυ
στη σκλαβιά και το σκοτάδι.