Απόψε θα`χω τα κλειδιά
μετά τις δώδεκα, είσαι μέσα;
Βόλτα εφηβείας στα κλεφτά
και μεσ`το αμάξι του μπαμπά ματιές που λάμπουν
βρισιές και γέλια.

Πήγαν να βρουν τ`άλλα παιδιά
στο στέκι πίσω απ`τους στρατώνες.
Ήπιαν ό,τι είχαν σε λεφτά
και με μια ενήλικη μαγκιά, χωρίς να ξέρουν το γιατί
πήραν το δρόμο για το σπίτι μ`ένα φιτίλι στην καρδιά.

Κι όπως δυνάμωνε της νύχτας το τραγούδι
"τέρμα σου λέω, τέρμα το γκάζι, αυτό είναι!"
Πήραν μια ξαφνική στροφή, γραμμή χωρίς επιστροφή
αφού στου χρόνου τη ρωγμή τραβήξαν ίσια
δεν ήταν άτυχη η στιγμή και η αναμέτρηση στα ίσια
δεν ήταν άτυχη η στιγμή.

Τα φώτα δείχναν σταθερά
πόσα χιλιόμετρα ακόμη
και στα χωράφια τα υγρά
με λαμαρίνες και γυαλιά είχε απλωθεί μια καταχνιά
στη φυλακή τη γκρεμισμένη
γρήγορα όλα και σκληρά
σαν του αντίο τα φιλιά.