Μου λες τα βράδια πως αργώ,
πως έγινα ξενύχτης,
μου το χτυπάς και με πονάς
πως είμαι ένας αλήτης.

Μα αν δεις πως έχω κι άλληνε
κι αν βρεις ένα σημάδι,
πες με ξενύχτη κι άσωτο,
αλήτη και ρημάδι.

Μου λες πως πίνω και μεθώ
και γίνομαι ρεμάλι,
μα κι αν αργώ ξαναγυρνώ
στην αγκαλιά σου πάλι.

Μα αν δεις πως έχω κι άλληνε
κι αν βρεις ένα σημάδι,
πες με ξενύχτη κι άσωτο,
αλήτη και ρημάδι.