Πάει καιρός που κρύφτηκα
και στα σκοτάδια σύρθηκα
για να φυλάξω την καρδιά
απ`της αγάπης τη φωτιά.

Άκουσα λόγια φονικά
αλήθειες να σωπαίνουν
είδα κραυγές να πνίγονται
ψιθύρους να κουφαίνουν
αλήθειες να σωπαίνουν.

Χορεύει η αγάπη σιωπηλά
στου έρωτα τη ζάλη
σήκω τσιγγάνα μου ψυχή
να τραγουδήσεις πάλι.

Μα κάποτε κουράστηκα
σήκωσα το κεφάλι
κοίταξα πίσω μια φορά
κ`είπα να ζήσω πάλι.

Σαν τα βουνά που κόβουνε
του ανέμου την πλωριά
και σαν βροχή που έσβησε
της λάβας τη φωτιά.

Χορεύει η αγάπη σιωπηλά
στου έρωτα τη ζάλη
σήκω τσιγγάνα μου ψυχή
να τραγουδήσεις πάλι.