Μέσα από σκληρές κουβέντες
κι από μάλλινες κουβέρτες
πίσω από το φως της σκοτεινιάς
πίσω από τον τοίχο της μοναξιάς

Μέσα από μεγάλα σ’ αγαπώ
πίσω από τις λέξεις δεν μπορώ
μέσα από τη ζέστη της παγωνιάς
πίσω από τον τοίχο της μοναξιάς

Άδειο δωμάτιο και πίκρα με ανία
και στο μυαλό μου τόσα αμέτρητα γιατί
κυλούν οι ώρες πάνω σε ψεύτικα ρολόγια
κι εσύ ανάμνηση στου τοίχου το καρφί

Μέσα από άδειες σκέψεις
και ποιον να πρωτοπιστέψεις
μέσα απ’ την αγάπη της βρισιάς
πίσω από τον τοίχο της μοναξιάς

Μέσα από μεγάλα μίση
και του φεγγαριού τη δύση
πίσω από το φως της σκοτεινιάς
πίσω από τον τοίχο της μοναξιάς