Όπου κι αν πάει ο άδικος
η μοίρα τονε φτάνει
κι αν εγυρεύγει να σωθεί
άδικους κόπους κάνει

Μες στην καρδιά εφύτεψες
δυο δίκοπα μαχαίρια
και κάθεσαι και τα κοιτάς
με σταυρωμένα χέρια

Με πλήγωσες, όμως αυτό
δε με πειράζει τόσο
για θα γενώ παράδειγμα
άλλες καρδιές να σώσω.

Καλλιά σε λόφο χαμηλό
και στην κορφή του μείνε,
παρά στη ρίζα ενός βουνού
όσο ψηλό κι αν είναι.

Δειλιάζουνε τα μάτια σου
να δούνε τα δικά μου
γιατί αυτά το ξέρουνε
πως κάψαν την καρδιά μου