Σκληρό παιδί του Πειραιά
κι απ’ τον άγιο Λευτέρη
η Τρούμπα δεν υπάρχει πια
να βρεις άλλο λημέρι.

Απ’ τ’ αλώνια στα σαλόνια
μας την πήγανε τα χρόνια
κι εσύ μιλάς αλλιώτικα
για στέκια Πειραιώτικα,
Πειραιωτάκι.

Τα όνειρά σου τα παλιά
σ’ ένα μαντήλι δέστα
η Τρούμπα δεν υπάρχει πια
και μη γυρεύεις ρέστα.

Απ’ τ’ αλώνια στα σαλόνια
μας την πήγανε τα χρόνια
κι εσύ μιλάς αλλιώτικα
για στέκια Πειραιώτικα,
Πειραιωτάκι.