Όπως μ’ έχεις κάνει πτώμα
θα με φάει το μαύρο χώμα
θα με πάρεις στο λαιμό σου
θα πεθάνω απ’ τον καημό σου,
είσαι χτικιό.

Από τα πολλά φαρμάκια
θα με στείλεις στα πευκάκια
όμως τι θα καταλάβεις
ό, τι κάνεις θα το λάβεις,
είσαι χτικιό.

Μια φορά ήσουν γιατρός μου
τώρα είσαι ο θάνατός μου
κι έτσι όπως με πικραίνεις
λίγο λίγο με πεθαίνεις,
είσαι χτικιό.